dnia: 04-06-2013 godz 14:06 Ewa napisał(a):

Temat: Pani Pułkownikowej Kuklińskiej

Niobe...współczesna Niobe patrzę na Ciebie dziś.. Jak ocalałaś, Droga?? Patrząc na synów swych?? Dorodni,mądrzy i szlachetni.. Byli nadzieją Twą.. Dzisiaj pozostał popiół, który bierzesz do rąk.. Wspominasz swoją miłość, jaką darzyłaś ich.. I serce Twoje płacze nad hańbą ludzkich żądz, nad okrutnością losu, nad całym światem złym.. Gdzież Bóg?? zawołasz.. Nie mam, nie mam pomocy w Nim.. Zwątpienie tak podpowie Ci.. Twarz Twoja skamieniała.. nie płyną po niej łzy. Serce to jedna rana Z zakrzepłym strumieniem krwi... Dziecko wgniecione w asfalt.. Trzykrotny walca szał.. Jak to przeżyła Mama? Struchlała z bólu i łkań.. Syn drugi gdzieś w nieznanym kraju przepadł w noc.. gdyś chciała pobiec za nim.. nie pozwolono Ci.. Niobe, któraś pod krzyżem swych Synów stała dwóch.. Niech Ci Bóg dopomoże.. Znieść ciężar twoich trosk.. Modlitwą Cię wspomagam każdego dnia i proszę.. by Aniołowie Dwaj podtrzymywali Cię.. Byś wśród rozpaczy bólu łez Odkryła znak że choć nie dziś... ale pewnego dnia ..spotkasz ich Grudzień 2009 Własnie spotkała wszystkich trzech.. W ubiegłym tygodniu zmarła Joanna Kuklińska, żona pułkownika Kuklińskiego